شايد هنري‌ترين بخش توليد موسيقي همان مرحله نخست آن يعني آهنگسازي و تنظيم باشد. آهنگساز پس از دريافت شعر و صحبت هاي اوليه با ترانه سرا و خواننده اقدام به ساخت آهنگ مي نمايد. آهنگ ساخته شده بايد از نظر توناليته با صداي خواننده همخواني داشته و از نظر سبک آهنگسازي و تنظيم نيز مکمل صداي خواننده و همچنين حس ترانه باشد. بسيار مشاهده شده است که يک ترانه ي غمگين با ريتمي تند همراه شده که عملا تمامي حس ترانه را از ميان برده و يا آهنگ در سبکي تنظيم شده که مناسب صدا و يا مفهوم ترانه نبوده است. با توجه به ماهيتِ به شدت هنريِ ساخت موسيقي، برخورد کاسب کارانه و بازاري بسياري از آهنگسازان معضل ديگري است که دنياي آهنگسازي اين روزها با آن دست به گريبان است. بسيار از افراد، تفاوتي ميان آهنگساز و ملودي ساز قائل نيستند! فردي که تنها ملودي مي‌سازد و آن را به شخص ديگري براي سازبندي مي‌سپارد، آهنگ‌ساز به‌شمار نمي‌آيد و نغمه‌پرداز يا نواساز است. اما اگر کسي ديگر مقولات آهنگ‌سازي يعني ملودي، هارموني و سازبندي را با هم پيش ببرد يک آهنگ‌ساز به شمار مي‌رود. هر آهنگساز مي‌بايست يک ساز را به خوبي بنوازد. در حقيقت در دنياي موسيقي به دليل نياز به دانش زياد و گستردگي کار آهنگساز، از وي به عنوان دانشنامه? موسيقي نام مي‌برند. آهنگساز بايد به ساز مادر يعني پيانو احاطه داشته باشد، البته هستند کساني که بدون تسلط به ساز خاصي اين کار را انجام مي دهند که بيشترِ آهنگسازي هاي محلي از اين قبيل مي باشند. 

منبع: انلاين ميکس