سوالي که اغلب از يک طراح صدا يا تکنسين ميکس پرسيده مي شود اين است که اگر ساز خاصي را در يک بسامد موردنظر چندين دسي بل اکولايز کنيم، صداي حاصل چگونه خواهد بود؟

اين سوال نشان مي دهد که چندين روش براي پيش بيني نتيجه اکولايزيشن وجود دارد. براي مثال در مورد يک گيتار ممکن است اين سوال در ذهن شما ايجاد شود که نوع آن چيست؟ آکوستيکي است يا الکتريکي؟ سيم هاي آن فولادي يا پلاستيکي، کهنه يا نو هستند؟ با مضراب فلزي نواخته مي شود يا مضراب پلاستيکي يا انگشتان؟ نوازنده گيتار آرام و ملايم مي نوازد يا به شدت؟ آيا صداهاي سايشي وجود دارند؟ آيا براي گيتار ميکروفن گذاري شده است، اگر شده با چه نوع ميکروفوني؟ وضعيت آکوستيکي استوديو چگونه است؟ چه نوع تصنيف يا شعري اجرا مي شود؟ موقعيت مکاني گيتار در ميکس کجاست؟ با اين همه، اين عوامل موثر، سليقه شخصي را که متغير ترين عامل است، دربر نمي گيرند. آهنگسازي و تنظيم

بهترين روش انجام اکولايزيشن آن است که:
?) محدوده هاي بسامدي سازها را بشناسيد
?) سهم هر اکتاو از طيف بسامد شنيداري را در کل صدا بدانيد
?) صداي مورد نظر را در کل مجموعه بشنويد
?) قبل از شروع ميکس، يک ايده خوب و طرح کلي از نتيجه اي که مي خواهيد بدست آوريد در نظر داشته باشيد

معناشناسي در اکولايز کردن
يک مسئله مهم و اساسي در اکولايز کردن اين است که بدانيم صدا بعد از اکولايز شدن شبيه چه چيزي خواهد شد؟ براي مثال، زماني که يک تهيه کننده در صداي سنج، “سوزناکي” و در صداي طبل کوچک، “چاقي و غنا”، در صداي ساکسيفون آلتو، “شفافيت” و براي صداي آواز ”وضوح و برجستگي” مي خواهد، چه معنايي خواهد داد؟ در اينجا نه تنها مشکل معنا شناسي وجود دارد بلکه، شما بايد تنظيمات مورد نياز دستيابي به افکت دلخواه را نيز شناسايي و اعمال کنيد. ليست زير شما را در اين فرآيند کمک خواهد کرد.

تقويت بسامدهاي پايين، زير ??? هرتز، به قدرت يا وزن صدا مي افزايد. تقويت بين ??? هرتز و ??? هرتز مي تواند صدا را چوبي (Woody) يا فربه و توخالي مثل صداي بشکه (Tubby) کند. بسامدهاي پاييني که تخت (Flat) پهن شده اند، به حجم، غنا يا صلابت صدا مي افزايند. تضعيف بسامدهاي پايين صدا را نازک مي کند، به طوري که صدا تميز، سرد، کم طنين، يا ضعيف (کم جون) مي شود. تقويت بسامدهاي مياني بين ??? هرتز و ? کيلو هرتز (ناحيه ???? هرتز براي بيشتر سازها و ???? تا ???? هرتز براي سازهاي باس) مي تواند به حضور و موجوديت، قابل فهم بودن يا وضوح صدا بيفزايد. همچنين مي تواند صدا را درهم و غير واضح (Muddy – بوق مانند)، محدود ( Tinny مثل صداي تلفن) ، تو دماغي (Hunky - ??? تا ???? هرتز. هانکي به صداهايي شبيه صداي غاز يا بوق ماشين گفته مي شود)، شديد و محکم (? تا ? کيلو هرتز)، خشن و گوشخراش (?تا ? کيلوهرتز) ، ترنگ ( Twang ?کيلوهرتز: مانند صدايي که از سايش در سازهاي زهي ايجاد مي شود)، فلزي (?تا ? کيلوهرتز) يا سوت مانند (صفيري Sibilant :بين ? تا ? کيلوهرتز) کند. بسامدهاي مياني تخت، صدايي طبيعي يا صاف دارند و فاقد تاثير با رنگ هستند. تضعيف بسامدهاي مياني، صدا را ملايم و دلنشين (Mellow) مي کند. همچنين مي تواند صداي توخالي (Hollow از ??? تا ???? هرتز) رابه تودماغي و گرفته (Muffle در ? کيلوهرتز) را به کدر و درهم تبديل کند. تقويت بسامدهاي بالاي ? کيلوهرتز، شفافيت (Brightness)، خشکي و برشتگي (Crisp)، تيزي (Etched) و سوزناکي درسنج ها (Sizzly) را افزايش مي دهد. اگر بسامدهاي بالا به طور يکنواخت افزايش يابند، صدا را باز و زنده کرده و آن را برشته، شفاف و طبيعي جلوه مي دهند. همچنين مي توانند جزئيات صدا را بيش از حد اشکار و نزديک کنند. کاهش بسامدهاي بالا صدا را دلنشين و گرد کرده و آن را ملايم و خوشايند مي کند. همچنين اين کار مي تواند، صدا را کدر و خفه يا دور کند.

منبع: انلاين ميکس