توليد PMCD يکي از پروسه هاي بحث بر انگيز است که مي تواند به چهار بخش کلي تقسيم شود:

?- انتقال ترک هاي ضبط شده به يک DAW

ميکس نهايي بايد در يک سيستم مسترينگ بارگذاري شود. استوديوهاي مسترينگ حرفه اي از سيستم هايي مانند Sonic Solutions و يا SADiE استفاده مي کنند. البته سيستم هاي ديگري نظير Architect و Peak نيز مي توانند براي اين منظور مورد استفاده قرار گيرند. اگر هيچ يک از اينها در درسترس نبودند مي توان از يک مالتي ترک مانند Pro Tools نيز استفاده نمود.

در مرحله بار گذاري ممکن است مهندسان مسترينگ از EQ يا Compressor استفاده نمايند. در محيط نرم افزاري هر ترک را پس از بار گذاري پردازش مي نماييم. قطعا هر قطعه آلبوم کارکتر خود را دارد اما در هر مرحله از مسترينگ بايد به صدا دهي کل آلبوم بيانديشيم و حس پيوستگي بين قطعات در يک آلبوم را در نظر بگيريم. حجم، عمق و پهنا در همه قطعات بايد با يگديگر همخواني داشته باشند.

?- چيدمان ترک ها به ترتيب آلبوم و تعين فضاي خالي بين آن ها

اين عمل، خود يک تخصص جداگانه محسوب مي شود. در سبک هاي مختلف موسيقي با توجه به هدف آلبوم بايد نحوه چيدمان ترک ها مورد بررسي قرار گيرند. امروزه اين بخش مسترينگ در موسيقي هاي مردمي از اهميت بسياري برخوردار است و در شاخه ي موزيک مارکتينک بسيار مورد توجه است.

?- بالا آوردن حجم صدا

حجم صدا بايد افزايش يابد. صدا با حجيم بودن دلنشين تر به گوش مي رسد حتي اگر شنونده با ولوم پايين به آن گوش دهد. مقدار اين افزايش حجم بايد با توجه به سبک موسيقي و کاملا منطقي صورت گيرد. متاسفانه امروزه به علت عدم اطلاع برخي دست اندرکاران موسيقي از اين هنر (که ارزش کار را با معيارهاي ديگري مي سنجند) صداي يک آلبوم يکي از فاکتورهاي اصلي خوب بودن آن محسوب مي شود. در اروپا و امريکا اين رقابت نادرست را با عنوان Loudness Wars مي شناسند. با اين عمل ارزش هاي ديگر موسيقي را فداي حجم صداي آن مي کنند. البته اين عمل در برخي از سبک هاي الکترونيک ايراد چنداني محسوب نمي شود و به يک اصل در مسترينگ اين نوع از موسيقي تبديل شده است. درک حجم صدا در چند ثانيه هم تحقق مي يابد اما درک ارزش هاي يک قطعه موسيقي اين طور نيست. بسياري از آلبوم هاي پر هزينه در سال هاي اخير تنها به دليل تمايل گروه ها و افراد به حجيم تر صدا دادن، کيفيت واقعي خود را از دست داده اند. متاسفانه Volume تبديل به يک ارزش شده است و تقريبا همه فراموش کرده اند آلبوم هاي مستر شده گذشته تا چه اندازه دقيق و حساب شده صدا مي دادند. با سيستم هاي پلير پيشرفته امروزي در صورت تمايل مي توان قطعات موسيقي را با صداي بلند گوش کرد، پس چرا بايد يک ميکس خوب را بي جهت فداي Loudness نمود؟
امروزهAudiophile ها همه داراي آمپلي فاير خوب، DJ ها داراي بلندگوهاي غول پيکر، راننده ها داراي ساب ووفرهاي قدرتمند، اسکيت سوارها داراي iPod و به طور کل همه شنوندگان از سيستم هاي پيشرفته اي بهره مي برند که داراي پتانسيومتري جهت کنترل صداست و همه مي توانند به راحتي Volume را بالا ببرند ! ميکس و مستر

?- انتقال صدا به فرمت مستر نهايي
در سطح کاملا حرفه اي با سيستم هايي همچون RedBook استانداردي که توسط Sony و Philips عرضه شده و CD هاي صوتي، با اين استاندارد توليد مي شوند، نوار مغناطيسي نيم اينچ، نوار PCM 1630 U Matic 3/4inch يا سيستم هاي متعدد ديگر کار مي شود. در مورد کاربران کامپيوتر تنها با CD Rom اين کار انجام مي شود. هنگامي که کاربر بخواهد محصول را روي CD Rom منتقل کند، مي بايست آن را به44100 هرتز با عمق بيت ?? تبديل کند و با استفاده از تکنيک هاي Resample و Dither مراحل آماده سازي را به انجام برساند .
منبع: ميکس انلاين