پردازنده هاي اين سيستم با صدها جزء ديگر روي يک صفحه مدار چند لايه قرار گرفته‌اند. برخي از ديگر اجزاي ECU که از اين ريزپردازنده ها حمايت مي‌کنند، به شرح ذيل هستند:

- مبدل هاي آنالوگ به ديجيتال: اين دستگاه خروجي هاي برخي از سنسورها در خودرو همانند سنسور اکسيژن را مي‌خواند. خروجي سنسور اکسيژن يک ولتاژ آنالوگ، معمولا بين 0 و 1.1 ولت است؛ به اين دليل که اين ريزپردازنده تنها اعداد ديجيتال را مي‌شناسد، اين مبدل ها اين ولتاژ را به يک عدد 10 بيتي ديجيتالي تبديل مي‌کنند.

- خروجي هاي ديجيتال سطح بالا: در اغلب خودروهاي امروزي، ECU نقش شمع، باز و بسته کردن سيستم تزريق سوخت و روشن و خاموش کردن فن خنک کننده را دارد؛ براي انجام تمامي اين اعمال به خروجي هاي ديجيتال نياز است. اين خروجي يا خاموش است، يا روشن و هيچگونه حد وسطي براي آن وجود ندارد. به عنوان مثال، خروجي کنترل کننده فن خنک کننده ممکن است 12 ولت و 0.5 آمپلي فاير در زمان روشن بودن و 0 ولت در زمان خاموشي آن باشد. خود خروجي ديجيتال نيز، همانند يک تقويت کننده مي‌باشد. ميزان قدرت ناچيزي که ريزپردازنده توليد مي‌کند، با فراهم آوردن نيروي ترانزيستور، ميزان نيروي بيشتري در اختيار رله فن خنک کننده قرار مي‌دهد و بدين ترتيب، فن خنک کننده به حرکت درمي‌آيد.

- مبدل ديجيتال به آنالوگ: برخي مواقع ECU بايد خروجي ولتاژ آنالوگ را براي اجزاي موتور فراهم کند. از آنجا که ريزپردازنده روي ECU يک دستگاه ديجيتالي است، به اجزايي براي تبديل اعداد ديجيتال به ولتاژ آنالوگ نياز دارد. آموزش تعميرات ECU

- سيگنال تنظيم کننده: برخي اوقات ورودي ها يا خروجي ها قبل از خوانده شدن به تطبيق نياز دارند. به عنوان مثال، مبدل آنالوگ به ديجيتال که ولتاژ را از سنسور اکسيژن مي‌خواند، ممکن است براي خواندن سيگنال 0 تا 5 ولت ايجاد شده باشد، اما خروجي سنسور اکسيژن سيگنال 0 تا 1.1 ولت باشد. سيگنال تنظيم کننده، مداري است که ميزان سيگنال ورودي و خروجي را تنظيم مي‌کند. به عنوان مثال، اگر سيگنال تنظيم کننده، ولتاژ سنسور اکسيژن را 4 برابر کند، ما سيگنال 0 تا 4.4 ولت را دريافت مي‌کنيم که امکان خواندن دقيق تر ولتاژ را به مبدل آنالوگ به ديجيتال مي‌دهد.

- تراشه هاي ارتباطي: اين تراشه ها استانداردهاي ارتباطي متعددي را که در خودرو استفاده مي‌شود، به مرحله عمل درمي‌آورند . استانداردهاي متعددي براي کاربرد وجود دارد، اما يکي از آنهايي که بر ارتباطات داخلي کنترل خودرو مشرف است، شبکه منطقه کنترل گر (CAN) نام دارد. اين استاندارد ارتباطي امکان سرعت ارتباطي بالا تا 500 کيلوبيت در هر ثانيه را فراهم مي‌کند که اين ميزان سريعتر از استانداردهاي قديمي است. اين سرعت الزامي است، زيرا برخي اطلاعات واحدهاي ارتباطي صدها بار در ثانيه بين گذرگاه ها جا به جا مي‌شوند. گذرگاه CAN تنها از دو سيم براي ارتباط استفاده مي‌کند.